фура́ж, -у́, м.

Раслінны корм для свойскай жывёлы і птушак.

|| прым. фура́жны, -ая, -ае.

Фуражныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фура́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фура́ж
Р. фуражу́
Д. фуражу́
В. фура́ж
Т. фуражо́м
М. фуражы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фура́ж, -жу́ м. фура́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фура́ж фура́ж, -жу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фура́ж, ‑у, м.

Раслінны корм для свойскай жывёлы і птушак. Сама [цётка Зося] атрымлівала фураж, карміла, паіла жывёлу ўсю зіму аж да вясны. Бялевіч.

[Фр. fourrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фура́ж м. с.-г. Fútter n -s, Fúttermittel n -s, -;

грубы фура́ж Ráufutter n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фура́ж

(фр. fourrage)

корм для коней, скаціны, птушак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зернефура́ж, ‑у, м.

Зерневы фураж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

forage​1 [ˈfɒrɪdʒ] n. фура́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фуражыр,

службовая асоба, адказная за фураж і харчаванне.

т. 16, с. 503

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)