функцыяне́р м. функционе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

функцыянер, ‑а, м.

Чалавек, які выконвае якую‑н. функцыю; работнік. Альбіна даведалася, што Станіслаў, як функцыянер падпольнага Цэнтральнага Камітэта КПЗБ, быў пасланы на Навагрудчыну для арганізацыі забастоўкі рабочых фальваркаў. Сабаленка.

[Фр. fuctionnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

функцыяне́р м (актывіст) Funktionär m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

функцыяне́р

(ням. Funktionär, ад лац. functio, -onis = выкананне)

работнік адміністрацыйнага або партыйнага апарата, чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

функционе́р функцыяне́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

funkcjonariusz

м. службовая асоба; функцыянер; службовец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fúnktionär

m -s, -e актыві́ст, дзе́яч, функцыяне́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дзеяч, актывіст, функцыянер

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)