Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фу́нкцыяж., в разн. знач. фу́нкция;
вытво́рная ф. — мат. произво́дная фу́нкция;
ф. шчытападо́бнай зало́зы — биол. фу́нкция щитови́дной железы́;
службо́выя ~цыі — служе́бные фу́нкции;
○ першапачатко́вая ф. — мат. первонача́льная фу́нкция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фу́нкцыя, ‑і, ж.
1.Кніжн. З’ява, якая залежыць ад другой асноўнай з’явы і змяняецца ў залежнасці ад змянення другой з’явы. Можа, падкрэсліванне выключнасці грамадскіх функцый мастацтва было звязана ў Багдановіча з палемічным духам амаль усіх яго твораў, напісаных на тэму аб мастацтве.Лойка.
2. У матэматыцы — залежнасць адных пераменных велічынь ад другіх; пераменная велічыня, значэнне якой адпавядае другой велічыні або залежыць ад яе. Трыганаметрычныя функцыі. □ Янча перагортвае табліцу лагарыфмаў і, адшукаўшы патрэбную функцыю вугла, запісвае яе ў сшытак.Васілевіч.
3. У фізіялогіі — спецыфічная дзейнасць жывёльнага ці расліннага арганізма, яго органаў, тканак і клетак. Жыццёвыя функцыі арганізма. Дыхальная функцыя скуры.
4.перан. Абавязак, кола дзейнасці; работа, задача. Службовыя функцыі. □ [Калатухін:] Даруйце, таварыш старшыня, што я, так сказаць, бяру на сябе функцыі гаспадара, але прашу загадаць усім пабочным выйсці.Мележ.Пеця абраны сакратаром гуртка і вось выконвае сваю функцыю — чытае праграму Грамады.Пестрак.А Штрыпке ўсё бегаў ля вагонаў — гэта не ўваходзіла ў функцыі Багуцкага, той гаспадарыў у дэпо.Лынькоў.
5. Значэнне, прызначэнне, роля. У сказе назоўнікі звычайна выконваюць функцыю дзейніка або дапаўнення, што абумоўліваецца іх прадметным значэннем.Граматыка.
[Ад лац. functio — выкананне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фу́нкцыяж
1. Funktión f -, -en, Verríchtung f -, -en;
2. (абавязак) Funktión f, Áufgabe f -, -n; Verpflíchtung f -, -en;
3.матэм Funktión f;
вытво́рная фу́нкцыяábgeleitete Funktión
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)