фта́левы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фта́левы |
фта́левая |
фта́левае |
фта́левыя |
| Р. |
фта́левага |
фта́левай
фта́левае |
фта́левага |
фта́левых |
| Д. |
фта́леваму |
фта́левай |
фта́леваму |
фта́левым |
| В. |
фта́левы (неадуш.)
фта́левага (адуш.) |
фта́левую |
фта́левае |
фта́левыя (неадуш.)
фта́левых (адуш.) |
| Т. |
фта́левым |
фта́левай
фта́леваю |
фта́левым |
фта́левымі |
| М. |
фта́левым |
фта́левай |
фта́левым |
фта́левых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фта́левы хим. фта́левый;
~вая кіслата́ — фта́левая кислота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фта́левы
[ад (на)фт(а) + ал(ей)];
ф-я кіслата — арганічнае злучэнне араматычнага рада, бясколернае крышталічнае рэчыва, якое атрымліваецца акісленнем некаторых вуглевадародаў пераважна нафталіну, выкарыстоўваецца пры вырабе сінтэтычных палімераў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)