фрэ́йлен

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. фрэ́йлен фрэ́йлен
Р. фрэ́йлен фрэ́йлен
Д. фрэ́йлен фрэ́йлен
В. фрэ́йлен фрэ́йлен
Т. фрэ́йлен фрэ́йлен
М. фрэ́йлен фрэ́йлен

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фрэ́йлен, нескл., ж.

Зварот да незамужняй жанчыны ў Германіі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрэ́йлен нескл., ж. фре́йлейн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрэ́йлен, нескл., ж.

Слова, якое ўжываецца пры ветлівым звароце да незамужняй жанчыны, а таксама пры называнні яе імя або прозвішча ў немцаў і некаторых іншых народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фре́йлейн фрэ́йлен нескл., ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)