франкі́раваць

‘заплаціць (плаціць) за пасылку аб пісьмо на месцы адпраўлення’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. франкі́рую франкі́руем
2-я ас. франкі́руеш франкі́руеце
3-я ас. франкі́руе франкі́руюць
Прошлы час
м. франкі́раваў франкі́равалі
ж. франкі́равала
н. франкі́равала
Загадны лад
2-я ас. франкі́руй франкі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час франкі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

франкі́раваць

‘заплаціць (плаціць) за пасылку аб пісьмо на месцы адпраўлення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. франкі́рую франкі́руем
2-я ас. франкі́руеш франкі́руеце
3-я ас. франкі́руе франкі́руюць
Прошлы час
м. франкі́раваў франкі́равалі
ж. франкі́равала
н. франкі́равала
Загадны лад
2-я ас. франкі́руй франкі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час франкі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

франкі́раваць сов. и несов., см. франкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

франкі́раваць, франкава́ць камерц. frankíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

франкі́раваць, франкава́ць

(іт. francare = вызваляць)

аплачваць наперад перавозку і дастаўку паштовых адпраўленняў, багажу, грузаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

франки́ровать сов. и несов., спец. франкава́ць, франкі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frankíeren

vt апла́чваць пашто́вым збо́рам, нале́п(лі)ваць [накле́йваць] ма́ркі, франкі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)