фраму́га, -і, ДМ -му́зе, мн. -і, -му́г, ж.

Верхняя адкідная створка акна ці дзвярэй.

|| прым. фраму́жны, -ая, -ае.

Фрамужнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фраму́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фраму́га фраму́гі
Р. фраму́гі фраму́г
Д. фраму́зе фраму́гам
В. фраму́гу фраму́гі
Т. фраму́гай
фраму́гаю		 фраму́гамі
М. фраму́зе фраму́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фраму́га ж. фраму́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фраму́га фраму́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фраму́га, ‑і, ДМ ‑музе, ж.

Верхняя створка акна ці дзвярэй. Будаўнікі зашклілі апошнія фрамугі новага корпуса. «Беларусь». Я ходу ў зямлянку, яна побач была. А медзведзяня малое шусь між ног са мною разам. Матка як убачыла, што дзіцяці няма, — як ламане дзверы тыя! Яны ў шчэпкі, а я неяк падскочыў, ды праз фрамугу, што над галавою. Карамазаў.

[Польск. framuga.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фраму́га

(польск. framuga < ням. Brandbogen, ад Brand = пажар + Bogen = лук)

верхняя створка акна або дзвярэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

transom [ˈtrænsəm] n.

1. фраму́га

2. перакла́дзіна, папяро́чка; ра́ма (у акне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

framuga

ж. фрамуга; ніша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абарлю́хта ’фрамуга’ (Сцяц.); обэрлюхт ’верхняя рама акна, якая адчыняецца як фортачка’ < польск. oberluft ’тс’ < ням. Oberluft ’тс’ і ’верхняе паветра’ (Дарашэўскі, V, 434).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)