фракі́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фракі́йка |
фракі́йкі |
| Р. |
фракі́йкі |
фракі́ек |
| Д. |
фракі́йцы |
фракі́йкам |
| В. |
фракі́йку |
фракі́ек |
| Т. |
фракі́йкай
фракі́йкаю |
фракі́йкамі |
| М. |
фракі́йцы |
фракі́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фракі́йцы, ‑аў; адз. фракіец, ‑кійца, м.; фракійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. фракійкі, ‑кіёк; ж.
Старажытныя плямёны, якія насялялі тэрыторыю Балкан і частку Малой Азіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)