фракі́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фракі́ец |
фракі́йцы |
| Р. |
фракі́йца |
фракі́йцаў |
| Д. |
фракі́йцу |
фракі́йцам |
| В. |
фракі́йца |
фракі́йцаў |
| Т. |
фракі́йцам |
фракі́йцамі |
| М. |
фракі́йцу |
фракі́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фраки́ец ист. фракі́ец, -кі́йца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фракі́йцы, ‑аў; адз. фракіец, ‑кійца, м.; фракійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. фракійкі, ‑кіёк; ж.
Старажытныя плямёны, якія насялялі тэрыторыю Балкан і частку Малой Азіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)