Чырвоныя фракцыі (у прафсаюзах) 11/252, 254

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фра́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фра́кцыя фра́кцыі
Р. фра́кцыі фра́кцый
Д. фра́кцыі фра́кцыям
В. фра́кцыю фра́кцыі
Т. фра́кцыяй
фра́кцыяю		 фра́кцыямі
М. фра́кцыі фра́кцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фракцыяне́р, ‑а, м.

Член якой‑н. фракцыі ​1 (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбензі́ніць

‘раздзяліць газ на фракцыі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбензі́ню адбензі́нім
2-я ас. адбензі́ніш адбензі́ніце
3-я ас. адбензі́ніць адбензі́няць
Прошлы час
м. адбензі́ніў адбензі́нілі
ж. адбензі́ніла
н. адбензі́ніла
Загадны лад
2-я ас. адбензі́нь адбензі́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбензі́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбензі́ньваць

‘раздзяляць газ на фракцыі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбензі́ньваю адбензі́ньваем
2-я ас. адбензі́ньваеш адбензі́ньваеце
3-я ас. адбензі́ньвае адбензі́ньваюць
Прошлы час
м. адбензі́ньваў адбензі́ньвалі
ж. адбензі́ньвала
н. адбензі́ньвала
Загадны лад
2-я ас. адбензі́ньвай адбензі́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбензі́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фракцы́йны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фракцыі ​1, з’яўляецца фракцыяй. Фракцыйная барацьба. Фракцыйныя групоўкі.

2. Такі, які нясе разлад у якую‑н. арганізацыю, садзейнічае ўтварэнню ў ёй фракцый ​1 (у 3 знач.); раскольніцкі. Фракцыйнае выступленне.

фракцы́йны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фракцыі ​2, да яе выдзялення. Фракцыйная перагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фракцыяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) раздзяленню на фракцыі ​2 што‑н. (газ, вадкую сумесь і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whip​1 [wɪp] n.

1. бізу́н, пу́га

2. парла́менцкі парты́йны арганіза́тар, кіраўні́к фра́кцыі

3. узбі́тыя вяршкі́, крэм і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыстылява́ць

(лац. distillare = сцякаць кроплямі)

ачышчаць перагонкай, раздзяляць вадкія сумесі на фракцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыстыля́цыя

(лац. disillatio = сцяканне кроплямі)

перагонка, раздзяленне вадкіх сумесей на фракцыі рознага саставу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)