фра́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́к фра́кі
Р. фра́ка фра́каў
Д. фра́ку фра́кам
В. фра́к фра́кі
Т. фра́кам фра́камі
М. фра́ку фра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрак, -а, мн. -і, -аў, м.

Парадны мужчынскі сурдут з выразанымі спераду поламі і доўгімі вузкімі фалдамі ззаду.

|| прым. фра́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрак м. фрак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрак фрак, род. фра́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрак, ‑а, м.

Парадны мужчынскі сурдут, звычайна чорнага колеру, з выразанымі спераду поламі і вузкімі доўгімі фалдамі ззаду. А колькі было бегатні, пакуль гурткоўцы раздабылі старую папоўскую расу або чорны хвастаты фрак для гарадскога дарэвалюцыйнага паніча. Краўчанка. Выходзіць у чорным фраку кіраўнік хору кампазітар Рагоўскі. Мядзёлка.

[Фр. frac.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрак

т. 16, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фрак м. Frack m -(e)s, -s і -Fräcke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фрак

(фр. frac)

мужчынскі парадны вячэрні сурдут з выразанымі спераду поламі і вузкімі доўгімі фалдамі ззаду (напр. ф. дырыжора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фра́чны гл. фрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліўрэ́йны ливре́йный;

л. фрак — ливре́йный фрак;

л. лаке́й — ливре́йный лаке́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)