фразі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

Выдзяляць у вымаўленні або пры выкананні выразныя месцы фраз.

|| наз. фразіро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фразі́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фразі́рую фразі́руем
2-я ас. фразі́руеш фразі́руеце
3-я ас. фразі́руе фразі́руюць
Прошлы час
м. фразі́раваў фразі́равалі
ж. фразі́равала
н. фразі́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час фразі́руючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фразі́раваць несов., муз. фрази́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фразі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Выдзяляць у вымаўленні або пры выкананні выразныя месцы фраз.

[Фр. phraser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразі́раваць муз. phrasíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фразі́раваць

(фр. phraser, ад гр. phrasis = выраз)

выдзяляць у вымаўленні або пры музычным выкананні выразныя месцы фраз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фрази́ровать несов., муз., лингв. фразі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фразі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад фразіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фразіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frazować

незак. фразіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)