фо́рсінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фо́рсінг
Р. фо́рсінгу
Д. фо́рсінгу
В. фо́рсінг
Т. фо́рсінгам
М. фо́рсінгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́рсінг, -гу м., спорт. фо́рсинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́рсінг, ‑у, м.

Спец. Фарсіраваны бой у боксе, безупынная атака праціўніка.

[Англ. forsing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́рсінг

(англ. forcing, ад force = нагнятаць)

фарсіраваны бой у боксе, які характарызуецца безупыннымі атакамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фо́рсінг

(англ. forcing, ад force = нагнятаць)

фарсіраваны бой у боксе, які характарызуецца безупыннымі атакамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фо́рсинг спорт. фо́рсінг, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)