фо́рдэк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фо́рдэк |
фо́рдэкі |
| Р. |
фо́рдэка |
фо́рдэкаў |
| Д. |
фо́рдэку |
фо́рдэкам |
| В. |
фо́рдэк |
фо́рдэкі |
| Т. |
фо́рдэкам |
фо́рдэкамі |
| М. |
фо́рдэку |
фо́рдэках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фо́рдэк, ‑а, м.
Складны пад’ёмны верх у экіпажы.
[Ням. Vordeck.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фо́рдэк
(ням. Vordeck)
складны пад’ёмны верх у экіпажы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)