фо́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фо́ра
В. фо́ру

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фо́ра, -ы, ж.

У выразе: даваць (даць) фору каму —

1) у спорце: загадзя даваць (даць) каму-н. перавагу;

2) намнога апярэджваць, значна пераўзыходзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́ра спорт. фо́ра, -ры ж.;

дать фо́ру даць фо́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́ра: даць фо́ру дать фо́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́ра, ‑ы, ж.

У выразе: даць фору гл. даць.

[Ад іт. fuori — уперад, наперад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́ра ж (у гульні) Vórgabe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фора

Том: 36, старонка: 7.

img/36/36-007_0023_Фора.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

фо́ра

(іт. fuora)

1) выгук усхвалявання ў італьянскім тэатры, якім просяць паўтарыць нумар праграмы;

2) перавага, ільгота, якая даецца больш слабому ўдзельніку спаборніцтва;

даць фору — пераўзысці, апярэдзіць каго-н. у чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Жуіс-ды-Фора

т. 6, с. 442

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Vórgabe

f -, -n спарт. фо́ра, гандыка́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)