фо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фо́л
Р. фо́лу
Д. фо́лу
В. фо́л
Т. фо́лам
М. фо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фол (род. фо́лу) м., спорт. фол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фол спорт. фол, род. фо́лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фол, ‑у, м.

Грубы, недазволены прыём у спартыўнай гульні.

[Ад англ. foul — нячэсны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

foul​1 [faʊl] n. sport парушэ́нне пра́віл(аў); фол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

faul

м. [fał] спарт. фол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)