фо́кусніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фо́кусніцкі фо́кусніцкая фо́кусніцкае фо́кусніцкія
Р. фо́кусніцкага фо́кусніцкай
фо́кусніцкае		 фо́кусніцкага фо́кусніцкіх
Д. фо́кусніцкаму фо́кусніцкай фо́кусніцкаму фо́кусніцкім
В. фо́кусніцкі
фо́кусніцкага		 фо́кусніцкую фо́кусніцкае фо́кусніцкія
фо́кусніцкіх
Т. фо́кусніцкім фо́кусніцкай
фо́кусніцкаю		 фо́кусніцкім фо́кусніцкімі
М. фо́кусніцкім фо́кусніцкай фо́кусніцкім фо́кусніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фо́кусніцкі фо́куснический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́куснік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы² (у 1 знач.).

2. перан. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства.

|| ж. фо́кусніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. фо́кусніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)