фо́ка-га́лс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́ка-га́лс фо́ка-га́лсы
Р. фо́ка-га́лса фо́ка-га́лсаў
Д. фо́ка-га́лсу фо́ка-га́лсам
В. фо́ка-га́лс фо́ка-га́лсы
Т. фо́ка-га́лсам фо́ка-га́лсамі
М. фо́ка-га́лсе фо́ка-га́лсах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Нікіфар II Фока

т. 11, с. 341

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фок мор. фок, род. фо́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фо́к фо́кі
Р. фо́ка фо́каў
Д. фо́ку фо́кам
В. фо́к фо́кі
Т. фо́кам фо́камі
М. фо́ку фо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фок-...

Першая састаўная частка складаных марскіх тэрмінаў, якія абазначаюць прыналежнасць чаго‑н. да фока, напрыклад: фок-мачта, фок-рэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sea calf

фо́ка f., цюле́нь -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

calf

I [kæf]

n., pl. calves [kævz]

1) цялё n. (каро́вы)

2) малы́ кіт; фо́ка -і m.; сланянё n.

3) цяля́чая ску́ра4.informal цялё (пра няўда́лага хлапца́ ці дзецюка́)

4) а́йсбэрг -у m., кры́га f.

•

- with calf

- in calf

II [kæf]

n., pl. calves

лы́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)