флянс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адно каліва расады.

Флянсы капусты.

2. Бакавы парастак, пасынак.

|| прым. фля́нсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фля́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фля́нс фля́нсы
Р. фля́нса фля́нсаў
Д. фля́нсу фля́нсам
В. фля́нс фля́нсы
Т. фля́нсам фля́нсамі
М. фля́нсе фля́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

флянс м., сад.

1. одно́ расте́ние расса́ды; са́женец;

2. (боковой побег) отро́сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флянс, ‑а, м.

1. Адно каліва расады. — А хіба вырасце з такога маленькага? — дакранулася Ларыса да кволага флянса. Арабей. // звычайна мн. (фля́нсы, ‑аў). Маладыя парасткі лесу. — Чаму на флянсах у васпана Сляды быдлячыя? — пытае, А сам так скрыва паглядае. Колас.

2. Бакавы парастак, пасынак.

[Ням. Pflanze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флянс м бат

1. (расток расады) Pflnze f -, -n;

2. (бакавы адростак) Trieb m -(e)s, -e; Schössling m -(e)s, -e; Spross m -es, -e, usläufer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адса́дак, ‑дка, м.

Спец. Адсаджаная расліна; флянс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seedling [ˈsi:dlɪŋ] n. agr. раса́да; са́джанец, флянс; се́янец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отса́док сад. флянс, род. фля́нса м., адса́дак, -дка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sadzonka

ж. саджанец; чаранок; флянс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Stzling

m -s, - флянс, са́джанец; pl раса́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)