Verbum

анлайнавы слоўнік

флексу́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флексу́ра ж., геол. флексу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флексу́ра геол., мед. флексу́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флексу́ра, ‑ы, ж.

Спец. Ступенепадобны выгіб слаёў горных народ у выніку дэфармацыі зямной кары.

[Ад лац. flexura — выгіб, крывізна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флексура

т. 16, с. 428

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

флексу́ра

(лац. flexura = выгіб, крывізна)

1) ступенепадобны выгіб слаёў горных парод у выніку дэфармацыі зямной кары;

2) мед. крывізна кішкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геафлексу́ра

(ад геа- + флексура)

круты выгін горных абшараў, выяўлены ў рэльефе як вялікі ўступ значнай працягласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)