фла́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фла́тар |
фла́тары |
| Р. |
фла́тару |
фла́тараў |
| Д. |
фла́тару |
фла́тарам |
| В. |
фла́тар |
фла́тары |
| Т. |
фла́тарам |
фла́тарамі |
| М. |
фла́тары |
фла́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фла́тар, -ру м., ав. фла́ттер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фла́ттер ав. фла́тар, -ру м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)