флані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (разм.).

Прагульвацца, хадзіць без мэты, бяздзейнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флані́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. флані́рую флані́руем
2-я ас. флані́руеш флані́руеце
3-я ас. флані́руе флані́руюць
Прошлы час
м. флані́раваў флані́равалі
ж. флані́равала
н. флані́равала
Загадны лад
2-я ас. флані́руй флані́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час флані́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флані́раваць несов., разг. флани́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Разм. Прагульвацца, хадзіць без мэты, бяздзейнічаць. [Вуліцу] залівала мора святла, а па тратуарах фланіравалі два сустрэчныя патокі моладзі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флані́раваць

(ням. flanieren, ад фр. flaner)

прагульвацца, хадзіць без мэты, бяздзейнічаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флани́ровать несов., пренебр. флані́раваць; шлы́ндаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)