фланго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фланго́вы фланго́вая фланго́вае фланго́выя
Р. фланго́вага фланго́вай
фланго́вае		 фланго́вага фланго́вых
Д. фланго́ваму фланго́вай фланго́ваму фланго́вым
В. фланго́вы (неадуш.)
фланго́вага (адуш.)		 фланго́вую фланго́вае фланго́выя (неадуш.)
фланго́вых (адуш.)
Т. фланго́вым фланго́вай
фланго́ваю		 фланго́вым фланго́вымі
М. фланго́вым фланго́вай фланго́вым фланго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фланго́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. фланго́вы фланго́выя
Р. фланго́вага фланго́вых
Д. фланго́ваму фланго́вым
В. фланго́вага фланго́вых
Т. фланго́вым фланго́вымі
М. фланго́вым фланго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фланго́вы

1. прил. фланго́вый;

2. в знач. сущ. фланго́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фланго́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фланга, знаходзіцца на флангу, адбываецца з фланга. Фланговая пазіцыя. Фланговы ўдар.

2. у знач. наз. фланго́вы, ‑ага, м. Крайні з фланга ў шарэнзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланго́вы вайск., спарт.

1. Flánken-;

фланго́вы ўдар Stoß in die Flánke;

фланго́вая ата́ка Flánkenangriff m -(e)s, -e;

2. наз. м. Flügelmann m -(e)s, -männer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Левы ці правы край шарэнгі, фронту, размяшчэння войск і пад.

Ударыць з фланга.

|| прым. фланго́вы, -ая, -ае.

Ф. ўдар.

Фланговая пазіцыя.

Ф. марш (рух уздоўж фронту праціўніка, які здзяйсняецца з мэтай ахапіць ці абысці яго фланг).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фланго́вый воен. фланго́вы;

фланго́вое движе́ние фланго́вы рух;

фланго́вый ого́нь фланго́вы аго́нь;

фланго́вая ата́ка фланго́вая ата́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flankowy

фланговы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Flánkenbewegung

f -, -en вайск. фланго́вы мане́ўр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капані́р

(фр. caponnière)

фартыфікацыйнае збудаванне, з якога можна весці флангавы фланговы або косапрыцэльны агонь у двух процілеглых напрамках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)