флама́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. флама́стар флама́стары
Р. флама́стара флама́стараў
Д. флама́стару флама́старам
В. флама́стар флама́стары
Т. флама́старам флама́старамі
М. флама́стары флама́старах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флама́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пісьма, малявання, у якой пішучым элементам з’яўляецца порысты стрыжань, насычаны фарбавальнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флама́стар м. флома́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флома́стер флама́стар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Каляровы фламастар, які прымяняецца для выдзялення часткі тэксту.

2. Прыстасаванне, прызначанае для выдзялення чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

flamaster

м. фламастар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pen [pen] n. ру́чка; пяро́;

a ballpoint (pen) ша́рыкавая ру́чка;

a fountain pen аўтару́чка;

a felt-tip pen флама́стар

♦

put pen to paper узя́цца за пяро́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)