флако́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. флако́н флако́ны
Р. флако́на флако́наў
Д. флако́ну флако́нам
В. флако́н флако́ны
Т. флако́нам флако́намі
М. флако́не флако́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

флако́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая бутэлечка са шчыльным коркам (звычайна для духоў, адэкалону).

|| памянш. флако́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флако́н флако́н, -на м.;

флако́н духо́в флако́н духо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флако́н м. флако́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флако́н, ‑а, м.

Невялікая бутэлечка, пераважна для духоў. Жонка ўсміхнулася. Падала флакон з парфумаю «Лілія». Баранавых. Каля.. [мальберта], на зямлі, была расчынена скрыначка з фарбамі, флаконамі. Ракітны.

[Фр. flacon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флако́н м Flakon [-´kõ] m, n -s, -s, Fläschchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́душыць², -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Зрасходаваць духі і пад.

В. флакон адэкалону.

|| незак. выду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пырскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выліць, зрасходаваць вадкасць, пырскаючы. Выпырскаць флакон адэкалону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флако́нчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да флакон. Можна купіць там [у інтэрнаце] флакончык адэкалону, мыла, зубны парашок, шчотку, ніткі, іголкі і іншыя рэчы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Flakon

[fla'kɔ˜:]

m, n -s, -s флако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)