флаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сцяг.

|| памянш. флажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. фла́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фла́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фла́г -
Р. - флагаў
Д. флагу -
М. флагу -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флаг в разн. знач. сцяг, род. сця́га м.;

госуда́рственный флаг дзяржа́ўны сцяг;

подня́ть флаг падня́ць сцяг;

укра́сить фла́гами упрыго́жыць сцяга́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флаг м. флаг;

дзяржа́ўны ф. — госуда́рственный флаг;

чырво́ны ф. — кра́сный флаг;

◊ пад фла́гам — (чаго) под фла́гом (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флаг

т. 16, с. 422

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

флаг, ‑а, м.

Прымацаваны да дрэўка або да шнура кавалак матэрыялу адпаведная формы і колеру (звычайна з якой‑н. эмблемай). Дзяржаўны флаг. □ У першы дзень работ на новым рубяжы будаўніцтва быў узняты чырвона-зялёны флаг нашай рэспублікі. Грахоўскі. // Сімвал дзяржавы, нацыі. На рэйдзе многа вялікіх суднаў пад рознымі флагамі. В. Вольскі.

•••

Застацца за флагам — а) у конна-спартыўных спаборніцтвах — не паспець прайсці дыстанцыю, адзначаную флажком, ва ўстаноўлены час; б) перан. адстаць у чым‑н. ад іншых, не дасягнуць мэты, не быць дапушчаным куды‑н.

Пад флагам якім або чаго — а) пад якім‑н. лозунгам, у імя чаго‑н.; б) прыкрываючы чым‑н. свае сапраўдныя намеры.

[Гал. vlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флаг м. Flágge f -, -n, Fáhne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

флаг

(ням. Flagge, гал. vlag)

прымацаваны да дрэўка або да шнура кавалак матэрыялу адпаведнай формы і колеру, часта з гербам, эмблемай дзяржавы або арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флаг-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да флагмана (у 1 знач.), напр.: флагад’ютант, флаг-афіцэр, флаг-капітан, флаг-лейтэнант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флаг-шту́рман

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. флаг-шту́рман флаг-шту́рманы
Р. флаг-шту́рмана флаг-шту́рманаў
Д. флаг-шту́рману флаг-шту́рманам
В. флаг-шту́рмана флаг-шту́рманаў
Т. флаг-шту́рманам флаг-шту́рманамі
М. флаг-шту́рмане флаг-шту́рманах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)