феразо́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
феразо́нд |
феразо́нды |
| Р. |
феразо́нда |
феразо́ндаў |
| Д. |
феразо́нду |
феразо́ндам |
| В. |
феразо́нд |
феразо́нды |
| Т. |
феразо́ндам |
феразо́ндамі |
| М. |
феразо́ндзе |
феразо́ндах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
феразо́нд м., физ. феррозо́нд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
феразо́нд
(ад фера- + зонд)
фіз. устройства для вымярэння напружанасці магнітнага поля; выкарыстоўваецца ў магнітнай дэфектаскапіі, пры пошуках карысных выкапняў, у даследаванні магнетызму планет.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феррозо́нд физ. феразо́нд, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)