фено́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па феналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фено́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фено́лаг фено́лагі
Р. фено́лага фено́лагаў
Д. фено́лагу фено́лагам
В. фено́лага фено́лагаў
Т. фено́лагам фено́лагамі
М. фено́лагу фено́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фено́лаг м. фено́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фено́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне феналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фено́лаг

(ад феналогія)

спецыяліст у галіне феналогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фено́лог фено́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)