фено́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фено́лавы фено́лавая фено́лавае фено́лавыя
Р. фено́лавага фено́лавай
фено́лавае		 фено́лавага фено́лавых
Д. фено́лаваму фено́лавай фено́лаваму фено́лавым
В. фено́лавы (неадуш.)
фено́лавага (адуш.)		 фено́лавую фено́лавае фено́лавыя (неадуш.)
фено́лавых (адуш.)
Т. фено́лавым фено́лавай
фено́лаваю		 фено́лавым фено́лавымі
М. фено́лавым фено́лавай фено́лавым фено́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фено́лавы хим. фено́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фено́лавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фенолу, мае ў сваім складзе фенол. Фенолавы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фено́л, -у, м.

Арганічнае злучэнне, вытворнае бензолу, араматычны вуглевадарод; карболавая кіслата.

|| прым. фено́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фено́ловый фено́лавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фено́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і фенолавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)