фельето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фельето́н фельето́ны
Р. фельето́на фельето́наў
Д. фельето́ну фельето́нам
В. фельето́н фельето́ны
Т. фельето́нам фельето́намі
М. фельето́не фельето́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фельето́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Газетны або часопісны артыкул на злабадзённую тэму, у якім выкарыстаны гумарыстычныя і сатырычныя прыёмы выкладання.

|| прым. фельето́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фельето́н м. фельето́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фельето́н фельето́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фельето́н, ‑а, м.

Кароткі артыкул на злабадзённую тэму, у якім высмейваюцца якія‑н. недахопы. А Лемяшэвіч, магчыма, гаварыў залішне многа; гэта — ад узрушанасці і ад несвядомага жадання паказаць, што фельетон яго мала кранае. Шамякін.

[Фр. feuilleton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фельетон 4/408; 5/311; 8/301; 10/562

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фельетон

т. 16, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фельето́н м. Feuilleton [fœjə´tõ: i ´fœ-] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фельето́н

(фр. feuilleton, ад feuille = ліст, аркуш)

кароткі газетны або часопісны артыкул гумарыстычнага або сатырычнага зместу на надзённую тэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фельето́н

(фр. feuilleton, ад feuille = ліст, аркуш)

кароткі газетны або часопісны артыкул гумарыстычнага ці сатырычнага зместу на надзённую тэму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)