феле́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
феле́ма |
феле́мы |
| Р. |
феле́мы |
феле́м |
| Д. |
феле́ме |
феле́мам |
| В. |
феле́му |
феле́мы |
| Т. |
феле́май феле́маю |
феле́мамі |
| М. |
феле́ме |
феле́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
феле́ма ж., спец. фелле́ма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
феле́ма
(ад гр. phellos = корак)
другасная покрыўная тканка дрэвавых і некаторых травяністых раслін; выкарыстоўваецца на выраб коркаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)