Федэраты, гл. Саюзнікі рымскія Федэрацыі (спарт.) 10/560

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

федэраты

т. 16, с. 346

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

федэра́ты

(лац. foederatus = аб’яднаны ў саюз)

1) пасяленцы на граніцы Рымскай імперыі і Візантыі, якія прымалі ўдзел у войнах за атрыманую імі зямлю і плату;

2) добраахвотнікі рэвалюцыйнай арміі ў перыяд Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.;

3) салдаты і афіцэры Парыжскай камуны 1871 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

федэра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. федэра́т федэра́ты
Р. федэра́та федэра́таў
Д. федэра́ту федэра́там
В. федэра́та федэра́таў
Т. федэра́там федэра́тамі
М. федэра́це федэра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)