фа́ўна, -ы, ж.

Сукупнасць усіх відаў жывёл пэўнай мясцовасці ці геалагічнага перыяду.

Ф.

Белавежскай пушчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́ўна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фа́ўна
Р. фа́ўны
Д. фа́ўне
В. фа́ўну
Т. фа́ўнай
фа́ўнаю
М. фа́ўне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́ўна ж. фа́уна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фаўна 5/15; 10/548; 12/45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фа́ўна ж. Fáuna f -, -nen, Tíerwelt f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пікермійская фаўна, гл. Гіпарыёнавая фаўна

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гіпарыёнавая фаўна 3/484; 7/277, 465

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фа́ўн

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́ўн фа́ўны
Р. фа́ўна фа́ўнаў
Д. фа́ўну фа́ўнам
В. фа́ўна фа́ўнаў
Т. фа́ўнам фа́ўнамі
М. фа́ўне фа́ўнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́уна фа́ўна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fauna [ˈfɔ:nə] n. фа́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)