фашы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фашы́стка фашы́сткі
Р. фашы́сткі фашы́стак
Д. фашы́стцы фашы́сткам
В. фашы́стку фашы́стак
Т. фашы́сткай
фашы́сткаю
фашы́сткамі
М. фашы́стцы фашы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фашы́стка ж. фаши́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фашы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да фашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік фашызму, член фашысцкай арганізацыі.

|| ж. фашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фаши́стка фашы́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fascist1 [ˈfæʃɪst] n. фашы́ст; фашы́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)