фатыгава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фатыгу́юся |
фатыгу́емся |
| 2-я ас. |
фатыгу́ешся |
фатыгу́ецеся |
| 3-я ас. |
фатыгу́ецца |
фатыгу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
фатыгава́ўся |
фатыгава́ліся |
| ж. |
фатыгава́лася |
| н. |
фатыгава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
фатыгу́йся |
фатыгу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
фатыгу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фатыгава́цца несов., обл. беспоко́иться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фатыгава́цца разм. sich be¦únruhigen, sich (D) Sórgen máchen (аб чым-н., з прычыны чаго-н. wégen G)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ма́ртвіць ’сушыць, мардаваць, марыць, гараваць, застаўляць пакутаваць’, ма́ртвіцца ’фатыгавацца’, мартве́ць ’мардавацца ад скрухі, гора’, ’змяніцца з твару, зрабіцца бледным’, ма́ртвіцца ’гінуць, класціся ў дамавіну з тугі’ (Нас.), ’мярцвець’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск. martwić (się) ’засмучаць’, ’хвалявацца’ (Цвяткоў, 58). Мартвы ’знямелы’ (лях., Сл. ПЗБ) з польск. martwy ’як нежывы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)