фаты́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фаты́га
Р. фаты́гі
Д. фаты́зе
В. фаты́гу
Т. фаты́гай
фаты́гаю
М. фаты́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фаты́га ж., обл. беспоко́йство ср., хло́поты мн.;

◊ не ва́рта за ~гу — не сто́ит труда́; овчи́нка вы́делки не сто́ит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаты́га, ‑і, ДМ ‑тызе, ж.

Абл. Турботы, клопат. — А мо б наўперад, пан Хадыка, Калі фатыга невяліка, Нам паказаў бы сваё поле? — Сказаў Міхал. Колас. Да Вайтовіча падышоў каваль і напомніў: — Не расквіталіся, пане. За фатыгу абяцалі на кілішак гарэлкі. Пальчэўскі.

•••

Не варта за фатыгу — аб справе, якая не заслугоўвае клопату.

[Польск. fatyga з фр. fatique — стомленасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаты́га ж разм абл Únruhe f -, -n; Únrast f -;

◊ не ва́ртая аўчы́на за фаты́гу ≅ die Sáche lohnt die [der] Mühe nicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клопат, дакука, турбота; турбацыя, турбатня, марока, важданіна, важданне, вазня, мітрэнга, амбарас (разм.); рупесак, фатыга, небыт (абл.); камень (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)