фатаўство́, -а, н.

Паводзіны фата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фатаўство́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. фатаўство́
Р. фатаўства́
Д. фатаўству́
В. фатаўство́
Т. фатаўство́м
М. фатаўстве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фатаўство́ ср. фатовство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фатаўство́, ‑а, н.

Паводзіны, учынкі, выгляд фата. А потым Франс. Гэты з-за фатаўства закрывацца не будзе. Тут прасцей. Проста [выстраліць] у гэты высокі бледны лоб. Проста туды. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фатовство́ фатаўство́, -ва́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фатава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны да фатаўства. // Які выражае фатаўство. Фатаваты выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)