фа́сцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фа́сцыя |
фа́сцыі |
| Р. |
фа́сцыі |
фа́сцый |
| Д. |
фа́сцыі |
фа́сцыям |
| В. |
фа́сцыю |
фа́сцыі |
| Т. |
фа́сцыяй фа́сцыяю |
фа́сцыямі |
| М. |
фа́сцыі |
фа́сцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фа́сцыя ж., анат. фа́сция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́сцыя, ‑і, ж.
Тонкая абалонка са злучальнай тканкі, якая пакрывае асобныя мышцы або групы іх, а таксама некаторыя органы.
[Ад лац. fascia — павязка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́сция анат. фа́сцыя, -цыі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)