фасфары́сты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фасфары́сты |
фасфары́стая |
фасфары́стае |
фасфары́стыя |
| Р. |
фасфары́стага |
фасфары́стай
фасфары́стае |
фасфары́стага |
фасфары́стых |
| Д. |
фасфары́стаму |
фасфары́стай |
фасфары́стаму |
фасфары́стым |
| В. |
фасфары́сты (неадуш.)
фасфары́стага (адуш.) |
фасфары́стую |
фасфары́стае |
фасфары́стыя (неадуш.)
фасфары́стых (адуш.) |
| Т. |
фасфары́стым |
фасфары́стай
фасфары́стаю |
фасфары́стым |
фасфары́стымі |
| М. |
фасфары́стым |
фасфары́стай |
фасфары́стым |
фасфары́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасфары́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ў сваім складзе фосфар. Фасфарысты чыгун.
2. Тое, што і фасфарычны. Фасфарыстыя хвалі шуршаць за кармой. Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фо́сфористый хим. фасфары́сты, фо́сфарысты;
фо́сфористый ка́льций фасфары́сты (фо́сфарысты) ка́льцый;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)