фаса́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фаса́д фаса́ды
Р. фаса́да фаса́даў
Д. фаса́ду фаса́дам
В. фаса́д фаса́ды
Т. фаса́дам фаса́дамі
М. фаса́дзе фаса́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаса́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Пярэдняя галоўная частка будынка, што выходзіць на вуліцу.

|| прым. фаса́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фаса́д м. фаса́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаса́д фаса́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фасад 10/544

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фаса́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Пярэдняя галоўная частка будынка, што выходзіць на вуліцу. Галоўны фасад павільёна ўпрыгожваецца велічнай каланадай. «Беларусь». Цешыла і вабіла ўсё: .. абліты вадою асфальт, у якім люстраваліся фасады будынкаў, машыны і людзі. Грамовіч.

2. Спец. Вертыкальная праекцыя аб’екта.

[Фр. façade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасад

т. 16, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фаса́д м.

1. буд., тс. перан. Fassáde f -, -n, Front f -, -en, Vórderseite f -, -n;

гало́ўны фаса́д Vórderfront f;

пярэ́дні фаса́д Háuptfassade f;

2. спец. Áufriss m -es, -e; Vórderansicht f -, -en (чарцяжа)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фаса́д

(фр. façade)

знешняя пярэдняя частка будынка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фаса́д

(фр. façade, ад іт. facciata)

архіт. пярэдняя частка будынка, што выходзіць на вуліцу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)