фарцо́ўшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарцо́ўшчыцкі фарцо́ўшчыцкая фарцо́ўшчыцкае фарцо́ўшчыцкія
Р. фарцо́ўшчыцкага фарцо́ўшчыцкай
фарцо́ўшчыцкае		 фарцо́ўшчыцкага фарцо́ўшчыцкіх
Д. фарцо́ўшчыцкаму фарцо́ўшчыцкай фарцо́ўшчыцкаму фарцо́ўшчыцкім
В. фарцо́ўшчыцкі
фарцо́ўшчыцкага		 фарцо́ўшчыцкую фарцо́ўшчыцкае фарцо́ўшчыцкія
Т. фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкай
фарцо́ўшчыцкаю		 фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкімі
М. фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкай фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто займаецца спекуляцыяй рэчамі, звычайна перакупленымі ў чужаземцаў.

|| ж. фарцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. фарцо́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)