фарт м., прост. уда́ча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fart, ~u

м. разм. удача; шчаслівы выпадак; фарт;

miał fart — яму пашчасціла; яму падфарціла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)