фа́рсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фа́рсавы фа́рсавая фа́рсавае фа́рсавыя
Р. фа́рсавага фа́рсавай
фа́рсавае		 фа́рсавага фа́рсавых
Д. фа́рсаваму фа́рсавай фа́рсаваму фа́рсавым
В. фа́рсавы (неадуш.)
фа́рсавага (адуш.)		 фа́рсавую фа́рсавае фа́рсавыя (неадуш.)
фа́рсавых (адуш.)
Т. фа́рсавым фа́рсавай
фа́рсаваю		 фа́рсавым фа́рсавымі
М. фа́рсавым фа́рсавай фа́рсавым фа́рсавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́рсавы театр., перен. фа́рсовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́рсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарса. // Уласцівы фарсу; блазенскі. І рознага роду фарсавыя кепікі, «конікі», якія «выкідвае» дзед, не аслабляюць, а ўзмацняюць непаўторнасць яго аблічча. Усікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэатральная п’еса лёгкага, сатырыка-гумарыстычнага зместу.

2. перан. Нешта ганебнае, цынічнае.

Пусты ф.

|| прым. фа́рсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарсовый театр. фа́рсавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)