фармія́ты

(ад лац. formica = мурашка)

солі і эфіры мурашынай кіслаты; выкарыстоўваюцца ў арганічным сінтэзе як дубільнікі, растваральнікі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Фарміяты цэлюлозы 11/495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фармія́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фармія́т фармія́ты
Р. фармія́ту фармія́таў
Д. фармія́ту фармія́там
В. фармія́т фармія́ты
Т. фармія́там фармія́тамі
М. фармія́це фармія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)