фармалі́н, -у, м.

Дэзынфіцыруючы сродак з рэзкім удушлівым пахам.

|| прым. фармалі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фармалі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фармалі́н
Р. фармалі́ну
Д. фармалі́ну
В. фармалі́н
Т. фармалі́нам
М. фармалі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фармалі́н, -ну м. формали́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фармалі́н, ‑у, м.

Раствор фармальдэгіду з едкім удушлівым пахам як сродак для дэзінфекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фармалін 10/542, 650

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фармалін

т. 16, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фармалі́н

(ад фармальдэгід)

водны раствор фармальдэгіду з едкім удушлівым пахам; выкарыстоўваецца як сродак для дэзінфекцыі, для дублення скур і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

формали́н фармалі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фармол, гл. Фармалін

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

formalina

ж. фармалін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)