фа́рбавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фа́рбавы фа́рбавая фа́рбавае фа́рбавыя
Р. фа́рбавага фа́рбавай
фа́рбавае		 фа́рбавага фа́рбавых
Д. фа́рбаваму фа́рбавай фа́рбаваму фа́рбавым
В. фа́рбавы (неадуш.)
фа́рбавага (адуш.)		 фа́рбавую фа́рбавае фа́рбавыя (неадуш.)
фа́рбавых (адуш.)
Т. фа́рбавым фа́рбавай
фа́рбаваю		 фа́рбавым фа́рбавымі
М. фа́рбавым фа́рбавай фа́рбавым фа́рбавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фа́рбавы кра́сочный;

~вая прамысло́васць — кра́сочная промы́шленность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́рбавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фарбы (у 1 знач.). Фарбавае спалучэнне.

2. Які вырабляе фарбы. Фарбавая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́рба, -ы, мн. -ы, фарб і -аў, ж.

1. Рэчыва, што надае той ці іншы колер прадметам, якія яно пакрывае або насычае.

Ф. на ацэтоне.

2. звычайна мн. Каларыт, колер, тон (на карціне, у прыродзе і інш.).

Фарбы асенняй прыроды.

Абмаляваць падзеі яркімі фарбамі.

4. Тое, што і румянец.

Твар меў штучную фарбу.

|| прым. фа́рбавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́сочный

1. фа́рбавы;

кра́сочная промы́шленность фа́рбавая прамысло́васць;

2. перен. маляўні́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)