-фанія, -фонія

(ад гр. phone = гук)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «гучанне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-фонія

гл. -фанія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апафані́я

(ад апа- + -фанія)

тое, што і абляут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысфані́я

(ад дыс- + -фанія)

расстройства голасу пры захворваннях гартані, перанапружанні галасавога апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філафані́я

(ад гр. phileo = люблю + -фанія)

калекцыяніраванне гукавых, у асноўным музычных, запісаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёфані́я

(ад радыё- + -фанія)

галіна радыёмоўнай радыёвяшчальнай тэхнікі, якая займаецца пытаннямі якасці музычных перадач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлефані́я

(ад тэле- + -фанія)

аддзел тэлекамунікацыі, які забяспечвае абмен інфармацыяй пры дапамозе сродкаў тэлефоннай сувязі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэрэафані́я

(ад стэрэа- + -фанія)

спосаб узнаўлення гуку, пры якім успрыняцце яго з’яўляецца аб’ёмна-прасторавым, дае ўяўленне аб яго крыніцы і напрамку гучання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акрафані́я

(ад акра- + -фанія)

складанаскарочаныя словы з пачатковых літар словазлучэння, якія чытаюцца не па назвах літар, а як звычайнае слова (напр. загс, нэп).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)