фанфа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фанфа́рны фанфа́рная фанфа́рнае фанфа́рныя
Р. фанфа́рнага фанфа́рнай
фанфа́рнае		 фанфа́рнага фанфа́рных
Д. фанфа́рнаму фанфа́рнай фанфа́рнаму фанфа́рным
В. фанфа́рны (неадуш.)
фанфа́рнага (адуш.)		 фанфа́рную фанфа́рнае фанфа́рныя (неадуш.)
фанфа́рных (адуш.)
Т. фанфа́рным фанфа́рнай
фанфа́рнаю		 фанфа́рным фанфа́рнымі
М. фанфа́рным фанфа́рнай фанфа́рным фанфа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанфа́рны муз. фанфа́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фанфа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанфары; які выконваецца фанфарай. Фанфарны марш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанфа́ра, -ы, мн. -ы, -фа́р, ж.

1. Медны духавы музычны інструмент, які мае выгляд падоўжанай трубы.

Пад гукі фанфар (таксама перан.: вельмі ўрачыста).

2. Музычная фраза, кароткі сігнал урачыстага характару, які выконваецца на такім інструменце.

Загучалі фанфары.

|| прым. фанфа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фанфа́рный муз. фанфа́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)