‘гульня’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| фа́нтаў | |
| фа́нтам | |
| фа́нтамі | |
| фа́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
‘гульня’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| фа́нтаў | |
| фа́нтам | |
| фа́нтамі | |
| фа́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фа́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фа́нт | ||
| фа́нта | фа́нтаў | |
| фа́нту | фа́нтам | |
| фа́нт | ||
| фа́нтам | фа́нтамі | |
| фа́нце | фа́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
forfeits
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
фант
1.
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фант, ‑а,
1.
2. Прадмет, уладальніку якога паводле жараб’ёўкі прызначаецца як штраф пэўнае, звычайна жартаўлівае, заданне.
[Ад ням. Pfand — заклад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фант, -а,
1. толькі
2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.
3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фант
гульня́ ў
гуля́ць у
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фант
1. только мн. (игра)
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Pfänderspiel
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)