Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фанта́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Чалавек, які любіць адцавацца фантазіі (у 2 знач.), фантазёр.
2. Пісьменнік, што працуе ў галіне фантастыкі (у 3 знач.).
|| ж.фанта́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фанта́стм.фанта́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фанта́стфанта́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фанта́ст, ‑а, М ‑сце, м.
1. Чалавек з багата развітай фантазіяй. Ці ж можна сумнявацца ў тым, што хутка чалавек стане гаспадаром космасу, ажыццявіць самыя смелыя мары фантастаў усіх вякоў і народаў.«Звязда».
2. Фантазёр, летуценнік, які імкнецца здзейсніць фантастычныя мары, задумы. Гэта не сон летуценны, Не казка, Гэта не мроя старога фантаста. Недзе ў бяздонных глыбінях сусвету Вымпел чырвоны праносіць ракета.Макаль.
3. Пісьменнік, які выкарыстоўвае фантастычныя сюжэты. Пачакайце! Ды гэта ж .. кабіна «машыны часу», .. якая з лёгкай рукі Герберта Уэлса падарожнічае па старонках кніг многіх пісьменнікаў-фантастаў.Чаркасаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанта́стм. Phantást [Fantást] m -en, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фанта́ст
(гр. phantastes)
1) чалавек з багата развітай фантазіяй; фантазёр, летуценнік;
2) пісьменнік, мастак, які стварае фантастычныя сюжэты і вобразы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фанта́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Жан.дафантаст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Phantást, Fantást
m -en, -en
1) летуце́ннік, фантазёр
2) фанта́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пісьме́ннікм. Schríftsteller m -s, -;
дзіця́чы пісьме́ннік Júgendschriftsteller m;
пісьме́ннік-фанта́ст utópischer Schríftsteller
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)